ADMIRO A....

ESCULTURAS PARA A PAZ

Esplicamos as nósas esculturas que fixemos para celebrar o día da paz

	TODOS SOMOS IMPORTANTES  Carmen, Martin, Iker O, Iker L.  Representa que todas as persoas son importantes, porque ninguen é mellor que outro. Coidar da humanidade e que a xente se leve ben. E tamén que hai que coidar do noso planeta.
ARMONÍA Carlos, Raúl, Borja, Xabi. Representa: O amor, ao estar todas as persoas xuntas, a unión e a consideración. As uñas representan os continentes: América- vermello, Europa- azul, Oceanía- verde, Asía- amarillo, África- negro.
	A PAZ MUNDIAL Xurxo,Cristina, Lucía e Fins. Representa que la paz es para todo el mundo.
A FROITEIRA AMOROSA  Gael,Manuel,Felix.                                                                                   Representa a unha arbore que ,cando comes os séus froitos, volvémonos felices, bondadosos, amorosos.....

LILY E O BONECO DE NEVE

Neste video vemos como as verdadeiras amizades son para sempre, e sempre están agardando por nós, pase o que pase e sen esperar nada a cambio. Sempre temos que intentar atopar un tempo para as persoas que nos queren.

  

UN RAPOSO E UN RATO

É inverno. Frío. Neve. Un raposo camiña buscando algo que comer. De súpeto atopa un ratiño e decide cazalo. Pero durante a persecución ocorre algo e o rato deixa de ser un bocado apetecible e transfórmaxe nun ser a quen coidar, nun compañeiro de xogos.

Protexe e aprecia aos que amas. Sempre.

BAILEMOS XUNTOS

BAILEMOS TODOS

La música está subiendo los corazones se van uniendo, no bailes solo, yo bailo con vos. No pienses lo que yo pienso pero respeta mi pensamiento, no bailes sola, yo bailo con vos, yo bailo con vos.... El sol que comienza el día no diferencia, no discrimina y nos ilumina, igual a los dos. Lo que tengamos que hacer, lo haremos lo que tengamos que comprender lo comprenderemos, y por uno vez altos y bajitos, flocos, gorditos haremos algo a la vez. Bailemos todos, bailemos todos, todos juntos, codo a codo. Bailaemos todos, bailemos todos, se cura el dolor al bailar. Bailemos todos, bailemos todos, todos juntos, codo a codo. Bailemos todos, bailemos todos y hagámoslo ya.

Fila 1,  Columna 2

Es tiempo de hacernos cargo, no nos estamos comunicando, nohablemos tanto y escuchémonos. Lo que tengamos que hacer, lo haremos lo que tengamos que comprender lo comprenderemos, y por uno vez altos y bajitos, flocos, gorditos haremos algo a la vez. Bailemos todos, bailemos todos, todos juntos, codo a codo. Bailaemos todos, bailemos todos, se cura el dolor al bailar. Bailemos todos, bailemos todos, todos juntos, codo a codo. Bailemos todos, bailemos todos y hagámoslo ya.

Para visionar a coreografía fai clic AQUÍ

VENRES 17 DE FEBREIRO: UN DÍA FANTÁSTICO

Hoxe, na hora deler, recibimos a visita da mamá de Carlos. Veu compartir con nós a lectura do libro "Catro cascarolos". Coñecimos a historia de catro caracois que tiverln que buscar un novo lugar para vivir cando os humanos cubriron de lousas o parque onde vivían.

FAI CLIC AQUÍ PARA SABER MÁIS

Por se esto non fora suficiente, despois asistimos a unha charla sobe a Linguaxe de signos, a linguaxe que as persoas xordas utilizan para comunicarse.

FAI CLIC AQUÍ  PARA SABER MÁIS

Realmente foi un día extraordinario.

OUTRAS RAZÓNS PARA CAMIÑAR

SEguindo a propoposta do equipo da biblioteca, descubrimos que hai outras razóns para camiñar, moi diferentes das que nos moven a percorrer os Camiños a Santiago. Razóns que transforman o paseo en fuxida, o tempo en urxencia, a aventura en terror....... Razóns que fan que familias enteiras abandonen todo escapando da guerra, da morte, da destrución.

Vimos o video seleccionado, que nos emocionou e nos fixo pensar e intentamos imaxinar como nos sentiríamos se a nós nos ocorrera o mesmo.

Non rouban, non matan, non escolleron estar aquí......

Son nenas e nenos coma nos........

Só queren vivir......

Só queren VOLVER ao seu PAÍS, á súa CASA.

Lorena Castro Álvarez

  "Vou falar de Malak unha nena nena de sete anos que tivo que deixar o seu país nun barco por causa da guerra.Sorprendeume ver que lle tiraran coa súa roupa e por riba era roupa nova que só puxera unha soa vez.
Se eu estivera no sitio de Malak estaría moi asustada e triste de deixar a miña casa e o meu país.
Eu comparada cos nenos de Siria son moi afortunada porque aquí non hai guerra."

Ainoa Cambra Costas
"Malak e unha nena de 7 anos e tivo que marcharse do seu país polas guerras. Unha señora cando o barco estaba afundindo confundiu a sua maleta coa de Malak e tirouna ao mar. A parte que mais pena me deu foi cando Malak tivo que abandonar o seu país.
Se eu fora Malak teria moito medo e moito frio .Despois de ver de Malak e os demais nenos síntome moi afortunada."

Juan Garcia Moo
"Vou falar dunha nena que ten 7 anos e que se chama Malak que foi nun barco, e de repente o barco empezou a afundirse. Unha señora sentouse na sua bolsa e tirou a bolsa equivocada ao mar.
A parte que mais me sorprendeu foi a do barco na que se afundia.
Se eu me vira nesa situacion sentiriame asustado."

M.Ángel Armadáns Rodríguez
"Falo dunhas persoas que abandonan o seu pais, Siria, polas guerras.
Impactoume a parte na que todas as persoas chegan a vez nunhas barcas, porque un pescador os levou á costa, porque o seu barco afundiuse.
Se estivera no posto de Malak estaria moi triste, porque abandonaria o meu pais natal."

Javier Lorenzo Alvarez
"Vou falar dunha nena chamada Malak que ten sete anos.Tivo que cambiar de pais nun barco. Camiñaron e chegaron a un campamento no que os encerraron e viven ali .E unha injusticia que os encerren nun campamento .
Se eu fora Malak estaria asustado e con moito frío,e tamen moito medo."

Alexandre Piñeiro Brandón
"Malak é unha nena que vivía en Siria, que fuxe pola guerra que había no seu país. Foise en barco a Grecia e vive alí cos seus pais.

O que me chega ao corazón foi o seu sorriso ao chegar a Grecia Malak cos seus pais.

Se a min me pasara como a Malak tería ganas de chorar."

Saray Martínez Valiño

"Malak é unha nena de sete anos que vivía en Siria e que tivo que ir a Grecia nunha barca pola guerra con poucas cousas.

Cando vin o video sentinme moi triste porque abandonou a súa casa e aos seus amigos. Cando máis pena de deu foi cando ían no barco porque pensa que a súa nai máis ela íanse afundir.

Se eu fose Malak non aguantaría."

Lucy Martinez Valiño
Vou falar de Malak ,unha nen a que ten 7 anos , que tivo que deixar o seu país os seus amigos para sobrevivir.
O que mais me chamou a atención foi que tivo que deixar o seu país, os seus amigos .
Se eu tivera que deixar o meu país e aos meus amigos non me gustaria.
Son moi perigosos esas viaxes. Sentiriame moi triste.
E sintome afortunada por vivir aqui.
Temos moitas vantaxes porque ao chegar aqui teñen que estar nun campamento todo vixiado e nos estamos libres

Angel Gonzalez Bouza
"Vou falar de Malak unha nena de 7 anos que tivo que abandonar o seu país por unha gerra .
O que máis me interesou foi que todas as persoas do pais de Malak estaban amontonados.Todas intentaron coller un barco para empezar unha nova vida.Moitos familiares non podrian volver a verse ou poden morrer.
Estar na vida de Malak, non ter ningun familiar, só cos meus pais e coa miña irma para min seria como estar no inferno.
Esa seria unha vida que non quero vivir."

Verónica Paz Veiga

Falo dunha nena que se chama Malak e ten 7 anos.Vive en Siria e están en guerra.Ela tivo que subir a un barco para marchar.Tiña moito, moito medo e moito, moito frio. Unha señora tirou sin querer a bolsa de Malak porque se equivocou coa sua. Estabanse afogando e enton un pescador recolleunos e levounos á praia. Cando chegaron á carretera acamparon na herba. Ela di que quere que Siria volva a ser como era e que bota de menos aos seus amigos, a escola,e a súa profesora.

O que mais me impactou foi canta xente cabia no barco porque era moi pequeño.

Se eu estivera nese lugar estaría asustada.

Neste enlace pódense ver as vidas de nenas e nenos en zonas de conflicto.

HOSPITALEIROS DO CAMIÑO: UNHA VISIÓN DIFERENTE DO CAMIÑO DE SANTIAGO

No enlace que aparece a continuación poderemos ler a experiencia dunha persoa que dedicou un tempo da súa vida a exercer como hospitaleiro dun albergue do Camiño. Un traballo importantísimo e imprescindible para os peregrinos e que, moitas veces, se realiza de xeito voluntario.

O CAMIÑO DENDE OUTRO LADO

8 DE MARZO: DÍA DA MULLER TRABALLADORA

O 8 de marzo celébrase o día da muller traballadora para conmemorar a loita da muller por participar na sociedade e polo recoñecemento dos seus dereitos en igualdade co home. 
Ten a súa orixe nos sucesos ocorridos no ano 1908. En aquel momento as condicións laborais das obreiras eran insoportables: salarios míseros, xornadas de moitas horas, falta de protección por enfermidade ou maternidade...... Ese ano 40.000 traballadoras do sector téxtil declaráronse en folga para pedir reducion de xornada e aumentos de salario. Algúns empresarios encerraron ás súas traballadoras nas fábricas para que non participaran nas manifestacións. O 25 de Marzo declarouse un incendio na fábrica Cotton Textile Factory. As obreiras non puideron escapar e 129 morreron a causa do lume.

Se picas aquí, accederás a máis información.

Resulta interesante e moi axeitado volver escoitar o conto de "Artur e Clementina".

TRABALLANDO SOBRE A PAZ: OBXECTIVOS PARA O MILENIO

Co resto dos compañeiros do cole realizamos un traballo sobre os obxectivos que se ten proposto a ONU ao longo do milenio para mellorar a vida das persoas máis pobres do mundo.

Á nosa aula correspondeulle o obxectivo 7: "Garantir a sostenibilidade do medio ambiente". Para acceder á información facer clic enriba da imaxe.

 

CANCIÓNS PARA CANTAR Á PAZ

Dende hai xa varios días escoitanse polos corredores cancións que nos lembran que se achega o día escolar da non violencia e da paz. As súas letras falan de amor, de solidariedade, convivencia...... para conseguir un mundo a
mellor.
A través destes videos poderás comprender mellor as mensaxes e tamén cantalas. 

APRENDIZAXE COOPERATIVA: A SILUETA, FALANDO DE NÓS

Hoxe tocou escribir sobre as compañeiras e compañeiros.  Tiñamos que ser capaces de escribir cousas agradables e positivas sobre as siluetas de cada un. Logo tivemos que decorar a silueta da compañeira ou compañeiro que nos tocou. Esmerámonos moito para que o traballo quedase ben curioso. Este foi o resultado.

E.... QUE PODO FACER EU?

Patricia, a nai de Icía, presentounos ao señor Xe e levounos a coñecer as súas preocupacións no conto E que podo facer eu?. A través das súas páxinas descubrimos que non é bo estar sempre pensando en nós, que debemos botar unha ollada a quen nos rodea. 

A historia fíxonos pensar. Se axudamos ás persoas que están preto de nós, estaremos facendo un esforzo por mellorar a súa vida. E seremos máis felices. Todos.

Hai moitas cousas que podemos facer, só é cuestión de intentalo. E cando menos, recibiremos un gran sorriso de agradecemento.

 

E ti ¿como poderías facer para axudar aos demais? Seguro que hai algunha cousa que che sae especialmente ben, ou que che resulta doado facer. Comparteo con todos. Fai clic enriba da portada do libro, e cumprimenta o formulario. 

20 DE NOVEMBRO: DEREITOS DA INFANCIA

O 20 de Novembro celébrase o día Internacional da Infancia. Coma sempre, dende a biblioteca achégannos moi boas ideas.  

Fai clic no enlace

A BIBLIO DE LEIRADO: DEREITOS DA INFANCIA

20 DE NOVEMBRO: DÍA DA INFANCIA

O 20 de Novembro de 1984 aprobouse a Convención sobre os Dereitos do Neno. Esta data elexíuse para celebrar anualmente o día dos dereitos da infancia.
Mafalda e o seu creador, Quino, achégannos aos principios máis importantes.